تأثیر افزودنی‌ها بر عملکرد ترموپلاست الاستومر
در فرآیند تولید و بهینه‌سازی مواد پلیمری، افزودنی‌ها نقش بسیار مهمی ایفا می‌کنند و ترموپلاست الاستومر نیز از این قاعده مستثنی نیست. استفاده از افزودنی‌ها در TPE به منظور بهبود ویژگی‌های مکانیکی، حرارتی، نوری، شیمیایی و فرآیندی انجام می‌شود. افزودنی‌های رایج شامل نرم‌کننده‌ها، پایدارکننده‌های حرارتی، آنتی‌اکسیدان‌ها، ضد اشعه UV، ضد شعله، عوامل رنگ‌زا، پرکننده‌ها، ضد استاتیک‌ها و مواد تقویت‌کننده است. به عنوان مثال، افزودن نرم‌کننده‌ها باعث افزایش انعطاف‌پذیری و راحتی پردازش TPE در دماهای پایین‌تر می‌شود و این موضوع در صنایعی مانند پزشکی یا بسته‌بندی که دقت و ظرافت اهمیت زیادی دارد بسیار سودمند است. همچنین آنتی‌اکسیدان‌ها از تخریب زنجیره‌های پلیمری در برابر حرارت یا اکسیژن جلوگیری کرده و دوام ترموپلاست الاستومر را افزایش می‌دهند. در مواردی که محصول در معرض نور خورشید قرار می‌گیرد، استفاده از افزودنی‌های مقاوم به UV موجب حفظ رنگ و خاصیت کشسانی ماده می‌شود. از سوی دیگر، برخی پرکننده‌ها مانند تالک یا کربنات کلسیم به منظور کاهش هزینه و کنترل خواص سختی و چگالی به فرمولاسیون TPE افزوده می‌شوند. در صنعت خودروسازی یا لوازم الکترونیکی، افزودنی‌های مقاوم به شعله برای ارتقاء ایمنی ضروری هستند و عملکرد ضد شعله TPE را به سطح استانداردهای جهانی می‌رسانند. در برخی کاربردها مانند تولید کفش یا تجهیزات ورزشی، از رنگ‌دانه‌های خاص استفاده می‌شود تا ظاهر جذاب و برندینگ مناسب ایجاد گردد. باید توجه داشت که انتخاب و مقدار استفاده از هر افزودنی باید به‌دقت انجام شود، چراکه استفاده بیش‌از‌حد یا انتخاب نادرست می‌تواند خواص پایه این ماده را مختل کند و باعث کاهش عملکرد مکانیکی، پایداری و حتی زیست‌سازگاری آن شود. همچنین ترکیب افزودنی‌ها باید با یکدیگر سازگار باشند تا در طول زمان پایداری فرمولاسیون حفظ گردد. مهندسان پلیمر با بررسی دقیق شرایط کاربری، الزامات صنعتی و خواص مورد نیاز، فرمولاسیون بهینه‌ای برای TPE انتخاب می‌کنند تا حداکثر کارایی حاصل شود. در نتیجه، افزودنی‌ها ابزاری ضروری برای تطبیق ترموپلاست الاستومر با شرایط مختلف و کاربردهای گسترده به‌شمار می‌آیند.